…με φωτογραφία από τις Σκουριές!
Η ιστορία ξεκινά στις 13 Ιουλίου 2011, όταν το Υπουργείο Περιβάλλοντος (ΥΠΕΚΑ) έστειλε επιστολή στην περιφερειακή ενότητα του Κιλκίς ζητώντας της να εκφράσει την άποψή της για την εκχώρηση δύο περιοχών του νομού για τη δημιουργία μεταλλείων: η πρώτη στα Κρούσσια (έκτασης περίπου 91.000 στρεμμάτων) και η δεύτερη στο Πάικο (έκτασης περίπου 84.000 στρεμμάτων). Τα 91.000 στρέμματα στα Κρούσσια περιέχουν εντός τους 12 κατοικημένα χωριά και αποτελούνται κατά κύριο λόγο από καλλιεργήσιμες εκτάσεις. (more…)
Τα περιβαλλοντικά εγκλήματα για τα οποία θα διαβάσετε πιο κάτω δεν συμβαίνουν σε κάποια PIG χώρα του Ευρωπαϊκού νότου αλλά στη Φινλανδία – μια σκανδιναβική χώρα, που λέγεται ότι έχει μια από τις πιο προηγμένες δημοκρατίες του κόσμου, ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά διαφθοράς, και μια θρησκευτική σχεδόν προσήλωση στην προστασία του περιβάλλοντος. Λέγεται επίσης ότι είναι μια χώρα όπου η βαριά βιομηχανία της εξόρυξης και επεξεργασίας μετάλλων λειτουργεί με τα υψηλότερα περιβαλλοντικά στάνταρντς και σε πλήρη αρμονία με τις άλλες δραστηριότητες, τις οποίες όχι μόνο δεν πλήττει αλλά ωφελεί κιόλας.
Πριν λίγες μέρες συνάντησα κάποιο φίλο μου κιλκισιώτη ο οποιος, σχολιάζοντας το προηγούμενο δημοσίευμά μου για το θέμα του ουρανίου, μου είπε πως ενώ έκανα μια σειρά από λογικές επισημάνσεις για τη διαδοχή κάποιων γεγονότων, κατέληξα τελικά σε λάθος συμπέρασμα. Μου είπε πως ο ίδιος, αντίθετα από εμένα, διατηρεί ακόμα πολλές επιφυλάξεις και καθόλου δεν πείσθηκε ότι δεν υπήρξε κάποιος “ειδικός χειρισμός” ή “χειρισμός ειδικής κατάστασης” -δεν θυμάμαι ακριβώς ποιόν από τους δύο όρους χρησιμοποίησε- από μέρους του ΥΠΕΚΑ στο στάδιο της προετοιμασίας της προκήρυξης του διαγωνισμού εκμίσθωσης του μεταλλευτικού χώρου στα Κρούσια. Μου είπε ακόμα πως οφείλω ευχαριστίες στον george, που παρενέβει με τον πιο τηλεγραφικό τρόπο που θα μπορούσε να γίνει, προσθέτοντας έναν ακόμα σημαντικό κρίκο την αλυσίδα των γεγονότων που είχα ιστορήσει. Μάθαμε έτσι συμπληρωματικά, μετά την παρέμβαση του george, πως μεταξύ της κατάθεσης της ερώτησης της κυρίας Καϊλή προς το ΥΠΕΚΑ στις 28-4-2011 και της έγγραφης απάντησης σ’ αυτήν του κ. Μανιάτη στις 25-5-2011, μεσολάβησε στις 5-5-2011 η από μέρους του ΥΠΕΚΑ (με υπογραφή του κ. Μανιάτη) επανασυγκρότηση της επιτροπής που θα αξιολογούσε μέσα στο χρονικό διάστημα μεταξύ Μαϊου του 2011 και Ιουλίου του 2012 τους εξηρημένους υπέρ του Δημοσίου μεταλλευτικούς χώρους και θα κατέθετε το τελικό της πόρισμα στις 30-6-2012. Όλοι βέβαια συμφωνούμε του είπα στο σημείο αυτό πως τέτοιες επιτροπές συνηθίζεται να συγκροτούνται, ανασυγκροτούνται ή και να επανασυγκροτούνται, μέχρι να καταλήξουν στη σύνθεση εκείνη που εγγυάται ότι θα γίνει κατά τον καλύτερο τρόπο η δουλειά που τους ανατίθεται. 
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ 
