Εισαγωγή:
To γράμμα του Matias Carelli, Καθηγητή Κοινωνικών Επιστημών από το Esquel της Αργεντινής, είναι απάντηση στη θεωρία που ακούγεται στη χώρα μας, ότι η ανάκαμψη της Αργεντινής μετά τη μεγάλη κρίση του 2001, οφειλόταν κατά κύριο λόγο στην ανάπτυξη της βιομηχανίας εξόρυξης μετάλλων.
Το επιχείρημα αυτό που έχει στόχο να πείσει ή να εξαναγκάσει “για χάρη της εθνικής σωτηρίας” τους διαφωνούντες με τα μεταλλεία στη Β. Ελλάδα, πρωτοεμφανίστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο στο oryktosploutos.net (Να πως βγήκε η Αργεντινή από την κρίση…), ενώ το παρουσίασε και προχθες το βράδυ στο Κιλκίς ο κ. Ανανίας Τσιραμπίδης. Βασίζεται σε έγγραφο της Ελληνικής Πρεσβείας στην Αργεντινή σχετικά με την ανάπτυξη του κλάδου μεταλλείων στη χώρα. Κρίνοντας από τις αυθαιρεσίες του εγγράφου στη χρήση των αριθμών και την ερμηνεία τους σε ότι αφορά τη συνεισφορά του κλάδου στην εθνική οικονομία και την απασχόληση, δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς την πηγή των πληροφοριών της Πρεσβείας μας.
Ο συγγραφέας του άρθρου στο oryktosploutos.net, στέλεχος του ΥΠΕΚΑ, είναι “αγανακτισμένος”: δεν θέλει ν’ακούσει άλλo για περιβαλλοντικό κόστος, για επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα, δεν θέλει να δει – παρακαλεί! – άλλες εικόνες από σεληνιακά τοπία, από ρημαγμένους τόπους, νισάφι πια, βαρέθηκε, η ανάπτυξη δεν προκύπτει από παρθενογένεση, έχει κόστος, τι νομίσατε, πρέπει να σπάσεις αυγά να να κάνεις ομελέτα. Σωστά;
Το θέμα είναι αν στο τέλος έχεις πράγματι ομελέτα – δηλαδή αξιοσημείωτο οικονομικό αποτέλεσμα για τον τόπο – ή μόνο σπασμένα αυγά. Και εν τέλει αν προτιμάς να τα σπάσεις τα αυγά ή να τα αφήσεις να γίνουν κοτοπουλάκια για να σου κάνουν κι άλλα αυγά.
Εμείς επικοινωνήσαμε με την Αργεντινή, με τη δυναμική “Συνέλευση γειτόνων του Esquel για το ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΕΤΑΛΛΕΙΟ (NO A LA MINA)” και τους μεταφέραμε αυτά που λέγονται στη χώρα μας για τη δική τους χώρα. (more…)
Read Full Post »